« Guécher » : différence entre les versions
(aussi) |
(Catégorie:Verbe en angevin) |
||
Ligne 11 : | Ligne 11 : | ||
{{-DicoNotes-}} | {{-DicoNotes-}} | ||
* Voir aussi [[urée]], [[bouère]]. | * Voir aussi [[urée]], [[bouère]]. | ||
* Se dit à Rochefort | * Se dit à Rochefort ({{mot de Leclerc}}). | ||
* Anatole-Joseph Verrier et René Onillon, ''Glossaire étymologique et historique des parlers et patois de l'Anjou'', 1908, vol. 1{{er}}, p. 454-455 | * Anatole-Joseph Verrier et René Onillon, ''Glossaire étymologique et historique des parlers et patois de l'Anjou'', Germain & Grassin, 1908, vol. 1{{er}}, p. 454-455 | ||
Ligne 18 : | Ligne 18 : | ||
[[Catégorie:Dictionnaire|guecher]] | [[Catégorie:Dictionnaire|guecher]] | ||
[[Catégorie: | [[Catégorie:Verbe en angevin|guecher]] |
Version du 7 février 2020 à 19:12
En patois angevin
- guécher
Mot
Verbe.
En Anjou, guécher pour passer à gué, marcher dans l'eau jusqu'à mi-jambe ou plus haut.
Notes
- Voir aussi urée, bouère.
- Se dit à Rochefort (source).
- Anatole-Joseph Verrier et René Onillon, Glossaire étymologique et historique des parlers et patois de l'Anjou, Germain & Grassin, 1908, vol. 1er, p. 454-455